Μερικές φορές υπάρχουν πράγματα που νιώθεις και φοβάσαι να τα πεις γιατί τότε ίσως χαθεί η μαγεία τους, Αυτά τα συναισθήματα ίσως είναι απλά ένα σωσίβιο για να πιαστείς ώστε να μπορέσεις να αντέξεις την καθημερινότητα, την πραγματικότητα. Κάποιες φορές οι άνθρωποι συνειδητοποιούμε ότι κάναμε λάθος επιλογές και με αυτές πρέπει στην ζωή να πορευτούμε.
Ίσως τελικά όλοι αλλάζουμε και οι αλλαγές δεν γίνονται στο ίδιο μήκος κύματος και την ίδια χρονική στιγμή. Άλλοι ωριμάζουν γρηγορότερα, άλλοι μένουν για πάντα παιδιά.
Η αισιοδοξία σου μπορεί κάποτε να προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της και να παλέψει με την γκρίνια και την απαισιοδοξία των ανθρώπων που σε περιτριγυρίζουν.
Κι έρχεται η στιγμή που κουράζεσαι πλέον να μιλάς, να προσπαθείς να εξηγήσεις, να απολογείσαι και να προσπαθείς να σώσεις την κατάσταση. Έρχεται η στιγμή που απλά αδιαφορείς και η αδιαφορία έχει επιπτώσεις.
Υπάρχει κάποια μικρή στιγμούλα στον χρόνο που αρχίζεις χωρίς να το θέλεις να αναζητάς την προσοχή έξω από το σπίτι σου, έξω από την οικογένειά σου. Είναι η στιγμή που το μόνο που παίρνεις είναι παράπονα και κατηγόριες για όλα όσα κάνεις.
Υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν μόνο τα λάθη σου, που θέλουν τα πράγματα να γίνονται μόνο με τον δικό τους τρόπο, που δεν δέχονται ότι ίσως υπάρχει άλλος τρόπος, ότι δεν πειράζει αν κάνεις λάθος, ότι δεν πειράζει να είσαι διαφορετικός.
Υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι που θέλουν να διαφέρουν, που τους αρέσει να κάνουν λάθη γιατί μέσα από αυτά μαθαίνουν και έχουν την αυτοπεποίθηση να τα παραδεχτούν και να υποστούν τις συνέπειες.
Που βλέπουν τον κόσμο να καταρρέει, που πονούν και κλαίει η ψυχή τους αλλά δεν το βάζουν κάτω, συνεχίζουν να ονειρεύονται, να ελπίζουν, να επιβιώνουν.
Υπάρχουν άνθρωποι που είναι τόσο εγωιστές, εγωκεντρικοί, εαυτούληδες που γίνονται βάρος στους συνανθρώπους τους.
Έρχεται κάποια στιγμή που νιώθεις τόσο κουρασμένη, τόσο εξασθενημένη ώστε δεν μπορείς παρά να γυρνάς την πλάτη και κοιτάζεις από την άλλη μεριά. Δεν έχεις άλλο να δώσεις. δεν θέλεις άλλο να δώσεις, δεν θέλεις να επαναλαμβάνεις τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια...
Που θέλεις να ασχοληθείς μόνο με τον εαυτό σου, τις ανάγκες σου, τα θέλω σου.
Τότε είναι που έχουν το θράσος να σου πουν ότι -αφού πρώτα σε στράγγιξαν- σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου. Γίνεσαι ίδια με αυτούς και δεν τους αρέσει. Μόνο που δεν βλέπουν ότι κοιτάζουν σε έναν καθρέφτη. Νομίζουν ότι εσύ άλλαξες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου