Αγαπώ τα ζώα αλλά μόνο όσο παραμένουν έξω από το σπίτι, αν και ως παιδί είχα έναν γάτο που τον λάτρευα και που έκλαψα πολύ όταν αναγκαστήκαμε να τον δώσουμε καθ΄ότι ο πατέρας μου απόκτησε αλλεργία. Είχα πει τότε όταν θα έχω δικό μου σπίτι θα πάρω οπωσδήποτε κατοικίδιο, όμως τα πράγματα αλλάζουν καθώς μεγαλώνουμε και άλλα κάνουμε από αυτά που λέγαμε.
Σήμερα όμως είχα μια ευχάριστη επίσκεψη στο σπίτι μου και ερωτεύτηκα παράφορα μια μικρή σκυλίτσα (ράτσα μην με ρωτάτε), την Μιλού, όπως την βάφτισε η ανηψιά μου. Πρέπει να σας πω ότι η μητέρα της βλέπει σκύλο και σκαρφαλώνει στα δέντρα από τον φόβο της αλλά αποφασισμένη να ξεπεράσει την φοβία της επέλεξε να την αντιμετωπίσει υποκύπτοντας στα παρακάλια της μικρής της κόρης που ήθελε επίμονα να αποκτήσει σκυλάκι. Πανέμορφο, πανέξυπνο, γλυκύτατο, μας κέρδισε όλους μικρούς και μεγάλους αφού από το πρωί που ήρθε, ακόμη την σκεφτόμαστε με ένα χαζοχαμόγελο χαραγμένο στο πρόσωπό μας. Καμαρώστε την κι εσείς!
Eίναι σκέτη γλύκα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜία ανάρτηση είναι πολύ λίγη μπροστά σε τέτοια γλύκα.
Πραγματικά όμως! Μακάρι οι άνθρωποι να μπορούσαν να βλέπουν με ευαισθησία και σεβασμό όλα τα πλάσματα του πλανήτη! Όμως τί να λέμε τώρα! Πλέον δεν σεβόμαστε ούτε τους εαυτούς μας!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για το γλυκό σου σχόλιο!
Μα είναι σκέτη γλύκα!...πως να μη σας κερδίσει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα!
τι υπέροχα ματάκια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι γλυκιά παρεΐτσα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς σε βρήκα!!!!