Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Η ευτυχία κρύβεται στην δημιουργία και στην προσφορά. Ο άνθρωπος που δημιουργεί βρίσκει παραγωγικό τρόπο να εκτονώσει το πάθος του. Η δημιουργία χειροποίητων κατασκευών και αξεσουάρ αποτελεί πηγή ζωής και ψυχικής ευφορίας. Η χαρά να μοιράζομαι τις δημιουργίες μου μαζί σας είναι πολύτιμο δώρο. Κάθε κομμάτι είναι μοναδικό και δεν αναπαράγεται. Κάθε κομμάτι κλέβει αγάπη από την δημιουργό του και την εναποθέτει στα χέρια σας. Κάθε δημιουργία φτιάχνεται από χίλιες ευχές και χίλιες θετικές σκέψεις μόνο για εσάς.

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2013

Επάγγελμα Μαμά

Λοιπόν, το σκέφτηκα από εδώ, το ζόρισα από εκεί, λύση στο πρόβλημα πουθενά! Και τι πρόβλημα! Μεγάλο και τρανό. Όχι ότι είμαι η μόνη που αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα, αλλά ο καθένας ψάχνει για τον εαυτό του να βρει μια λύση.
Οι παλιές θα πούνε ότι έτσι μεγαλώνουν τα παιδιά, με διαφωνίες, καυγάδες μεταξύ τους, καυγάδες με τους γονείς, γκρίνιες, κλάματα, τιμωρίες και κανένα χαστουκάκι πού και πού για να επιβληθεί η τάξη.
Οι νεότεροι λένε ότι το χαστουκάκι είναι έγκλημα και αποτελεί βία κατά του παιδιού, η τιμωρία πληγώνει την προσωπικότητά του και πάει λέγοντας.
Κι εμείς οι γονείς στην μέση με τα ζουζούνια να αναστατώνουν τα πάντα. Το σπίτι που μόλις τακτοποίησες, την ζωή σου που έχει βγει εκτός τροχιάς και οδεύει με την ταχύτητα του φωτός στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.Να ρουφάνε την ενέργειά σου, τον χρόνο σου, τα πάντα σου.
Σου λένε ότι έτσι είναι τα παιδιά, θα μεγαλώσουν και θα τα ξεχάσεις όλα. Μικρά παιδιά, λένε, μικρά βάσανα, μεγάλα παιδιά, μεγάλα βάσανα.
Εγώ όμως θα πω το εξής. Γιατί πρέπει να περιμένουμε να μεγαλώσουν τα παιδιά για να βρούμε μια ώρα ησυχίας στο σπίτι; Γιατί πρέπει να μεγαλώσουν τα παιδιά για να μπορέσουμε να καθίσουμε ήρεμα μαζί τους και να περάσουμε ευχάριστα την ώρα μας; Γιατί πρέπει να καταστρέψουμε τις σχέσεις μας με τα παιδιά και να καταλήξουμε στα ηρεμιστικά, όταν υπάρχουν λύσεις. Το μόνο που χρειάζεται από την μεριά μας είναι υπομονή και συνέπεια στην τήρηση κάποιων βασικών κανόνων ώστε να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τις κρίσεις των παιδιών και των σχέσεών μας μαζί τους με τις λιγότερες απώλειες και στα δύο στρατόπεδα.
Θα σας πως μια ιστορία:
Όταν η κόρη μου έγινε 6 μηνών, κι αφού είχε κόψει το βραδινό τάισμα, κάποιο βράδυ στις 3:00 ξύπνησε κεφάτη και γεμάτη με όρεξη για παιχνίδι. Πηγαίνω στο δωμάτιό της και την βρίσκω με το μάτι γαρίδα να μου χαμογελάει. Πολύ σημαντικό είναι να πω ότι δεν άναψα φώτα αλλά παρέμεινα με το φωτάκι νυκτός που είχα στο παιδικό. Να μην σας πολυκουράζω, την σήκωσα στην αγκαλιά μου και εκείνη δραπεύτευσε και μπουσουλώντας έφτασε μέχρι την πόρτα του δωματίου για να διαπιστώσει ότι το σπίτι ήταν κατασκότεινο κι όλοι βρισκόμασταν στα κρεβάτια μας για ύπνο. Επέστρεψε στην αγκαλιά μου, της εξήγησα ότι είναι νύχτα και πρέπει να ξανακοιμηθεί και γύρισα στο κρεβάτι μου. Ξαναέκλαψε φυσικά κι εγώ ξενύχτησα δίπλα στο κρεβάτι της, κρατώντας της το χέρι και χαϊδεύοντας την μέχρι να ξανακοιμηθεί.
Το πρωί με τα μάτια κατακόκκινα από το ξενύχτι, πηγαίνοντας στην δουλειά, μπήκα στο πρώτο βιβλιοπωλείο που συνάντησα στον δρόμο μου και ψάχνοντας για αρκετή ώρα ανάμεσα στα βιβλία που αφορούσαν τα βρέφη  ανακάλυψα ΤΟ βιβλίο. Ξεφυλλίζοντάς το είδα ότι περιείχε την λύση στο πρόβλημά μου καθώς και τρόπους αντιμετώπισης για πολλά άλλα ¨προβλήματα¨ που αντιμετωπίζει κανείς όταν έχει να κάνει με ένα νήπιο.
Το αγόρασα και το διάβασα σε λίγες μόνο μέρες. Το βιβλίο λέγεται ¨ΔΑΜΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΝΗΠΙΑ¨ του Dr Christopher Green. Για όποιον έχει παιδιά ως 3 ετών το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Εφάρμοσα κατά λέξη την διαδικασία που έγραφε για το πώς να αντιμετωπίσετε ένα μωρό που ξυπνάει μέσα στη νύχτα γιατί χόρτασε τον ύπνο του, και σε 4 ημέρες η κόρη μου κοιμόταν του καλού καιρού ολόκληρη την νύχτα χωρίς να με σηκώσει από το κρεβάτι. Το χρονικό διάστημα που σου έδινε για αντιμετωπίσεις και να εξαλλείψεις την κακιά συνήθεια ήταν μία εβδομάδα για τα πολύ δύσκολα παιδιά. Λοιπόν, και δύο εβδομάδες να μου χρειαζόταν θα έκανα υπομονή αρκεί να μην περνούσα τα υπόλοιπα βράδια μου σουλατσάροντας παρέα με το παιδί ώσπου αυτό να έφτανε σε ηλικία να πάει δημοτικό! 
Περιττό να πω ότι αμέσως μόλις τελείωσα το βιβλίο πήγα και αγόρασα το δεύτερο μέρος του που αφορά παιδιά ηλικίας 5-12 και λέγεται ¨ΤΑ ΝΗΠΙΑ ΕΓΙΝΑΝ ΠΑΙΔΙΑ¨.
Το διαβάζω τώρα και πραγματικά την τελευταία εβδομάδα έχουμε πάψει να μαλώνουμε με την κόρη μου για τα απλά καθημερινά πράγματα που αφορούν το ¨φάε, πιες το γάλα σου, πλύνε τα χέρια σου γυρνώντας από το σχολείο, ετοιμάσου για το σχολείο, ετοιμάσου για ύπνο, κοιμηθείτε και μην μαλώνετε¨. Λόγοι χαζοί για να μαλώνει κανείς και ξοδεύει την μέρα του που όμως είναι σημαντικοί για την ομαλή λειτουργία της οικογένειας.
Έτσι λοιπόν κι εγώ, ίδρυσα εταιρεία, την ονομαζόμενη ΄ΜΑΜΑ Α.Ε.¨ 
Στην εταιρεία μου λοιπόν, υπάρχουν δύο πίνακες αναρτημένοι στο κεντρικότερο σημείο του σπιτιού, στο ψυγείο δηλαδή που αφορούν τα εξής: Ο πρώτος αφορά στις καθημερινές δραστηριότητες ρουτίνας, (πρωινό ξύπνημα και προετοιμασία για το νηπιαγωγείο, επιστροφή στο σπίτι-πλύσιμο-τακτοποιήση προσωπικών αντικειμένων, μεσημεριανό φαγητό χωρίς φασαρία και καυγάδες, μεσημεριανός ύπνος, βραδινός ύπνος). Πράγματα που πρέπει να γίνονται γρήγορα χωρίς μαλώματα και ίντριγκες ώστε να μπορούμε να απολαμβάνουμε ελεύθερο χρόνο χωρίς πικρίες, κλάματα και νεύρα. Αυτές οι δραστηριότητες τοποθετούνται σε έναν κάθετο άξονα ενός πίνακα. Στο οριζόντιο άξονα μπαίνουν οι ημέρες της εβδομάδας από Δευτέρα ως Παρασκευή. Για κάθε μια δραστηριότητα που ολοκληρώνεται με επιτυχία από το παιδί, κερδίζεται μια καρδούλα. Σε περίτπωση αποτυχίας μπαίνει ένα Χ. Στο τέλος της εβδομάδας κι εφόσον έχουν συγκεντρωθεί περισσότερες καρδούλες έχουμε συγκομιδή των καρπών που απέδωσε ο κόπος του παιδιού. Δηλαδή βραβειάκι, δωράκι, επιβράβευση με όποιον τρόπο επιλέγει το παιδί ανάμεσα από μια λίστα επιβραβεύσεων που ταιριάζουν στην κάθε οικογένεια. Φυσικά αν αποτύχει και δεν πιάσει τον στόχο, τότε χάνεται και το bonus. Το σαββατοκύριακο είναι ελεύθερο.
Ο δεύτερος πίνακας είναι λίγο πιο χαλαρός και έρχεται ως συμπλήρωμα του πρώτου και αφορά στην καλή συμπεριφορά ανάμεσα των αδερφών. Πχ, δεν χτυπιόμαστε, δεν λέμε κακές κουβέντες, συνεργαζόμαστε και μοιραζόμαστε τα παιχνίδια μας και το σημαντικότερο από όλα, δεν μαλώνουμε, αλλά συζητάμε και προσπαθούμε να βρούμε μια λύση. Στην περίπτωσή μου αυτό έχει μεγαλύτερη εφαρμογή την μεγάλη γιατί ο μικρός ακόμη δεν καλουπώνεται, όμως ακούει, βλέπει και παραδειγματίζεται κι άρχισε να παπαγαλίζει το ¨μαμά, κοίτα, μιλάω, δεν γκρινιάζω¨!
Έτσι λοιπόν είμαστε όλοι ευχαριστημένοι και κυρίως η ΜΑΜΑ καθώς δεν χρειάζεται να ξοδεύει τον χρόνο και την ενέργειά της σε άσκοπους καυγάδες, τα παιδιά γιατί τελειώνουν γρήγορα με τις αγγαρείες και έχουν περισσότερο χρόνο για παιχνίδι και φυσικά στο τέλος έρχεται η επιβράβευση όλων με μια ευχάριστη και επιτυχημένη εβδομάδα όπου όλοι είναι ευχαριστημένοι και γεμάτοι με θετική ενέργεια.
Δοκιμάστε το, έχει αποτέλεσμα!

7 σχόλια:

  1. Τα πέρασα αυτά τα βασανάκια και είναι πολύ γλυκά, πίστεψέ με.
    Όταν τα παιδιά μεγαλώσουν εκεί πρέπει η υπομονή να είναι μεγάλη και κυρίως να μην υπάρχουν εντάσεις και φωνές.
    Επίσης θέλει μεγάλη προσοχή να δίνουμε τμηματικά ελευθερίες στα παιδιά, καθιστώντας τα όμως υπεύθυνα για τον εαυτό τους όταν έρθει η ώρα να βγουν έξω.
    Επίσης πολύ σημαντικό είναι να τους τονίζουμε ότι τα εμπιστευόμαστε ως προς την προς τα έξω συμπεριφορά τους.
    Για αυτές τις ηλικίες το διάβασμα της μαμάς πρέπει να έχει γίνει πολύ πιο πριν... οπότε ξεκίνησε από τώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ σωστές οι παρατηρήσεις σου, συμφωνώ μαζί σου σε όλα. Βέβαια η θεωρία από την πράξη απέχει καθώς η καθημερινότητα δημιουργεί διαρκώς εμπόδια στην εφαρμογή αυτών που θεωρούμε σωστούς τρόπους αντιμετώπισης. Πάντως πιστεύω ότι οι σχέσεις των παιδιών και τον γονιών χτίζονται από την στιγμή της γέννησης. Η υπευθυνότητα και η εμπιστοσύνη που δείχνει κανείς στα παιδιά πρέπει να ξεκινάει από τη νηπιακή ηλικία και όπως είπες τμηματικά να διευρύνονται τα όρια και οι ελευθερίες.
    Έχω ακούσει ότι στις μικρές ηλικίες ο γονιός ¨χτίζει¨ και δημιουργεί και στην εφηβεία κυρίως παρατηρεί και καθοδηγεί πάντα διακριτικά και με σεβασμό στην προσωπικότητα και στις ανάγκες του έφηβου.
    Μεγάλο κεφάλαιο και αυτό της εφηβείας, δε νομίζω ότι υπάρχει βιβλιογραφία που να καλύπτει τα ζητήματα που αντιμετωπίζει κανείς.
    Σε ευχαριστώ πολύ για τις ειλικρινείς συμβουλές σου. Ειναι πάντα ευπρόσδεκτες.
    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. πω πω, τέλειο το βρίσκω!! θα ενημερώσω την αδερφή μου!! :) καλή εβδομάδα εύχομαι, φιλάκια πολλά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Διαβάζω και μαθαίνω που λένε..!!! Έχω μάλλον να μάθω πολλά ακόμα για το ρόλο της μαμάς και τους χειρισμούς της!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα και καλώς σε βρήκα
    Διάλεξες ένα δύσκολο επάγγελμα, αλλά νομίζω ότι το κάνεις με επιτυχία και με υπευθυνότητα.
    Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε καλοσωρίζω στην παρέα Ελένη. Ελπίζω κι εγώ πως η υπευθυνότητα και η αγάπη κυριαρχούν στην ανατροφή που επιλέγω να δίνω στα παιδάκια μου. Σε ευχαριστώ για το σχόλιο. Να περνάς να τα λέμε.
      Φιλιά

      Διαγραφή
    2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή