(...)Καθόταν ο Ιησούς κοντά στο ποτάμι, στην ρίζα ενός δέντρου και περίμενε την μητέρα του. Δίπλα στο αυτί του, πάνω σε ένα κλαδί, που η πνοή του φωτός περισσότερο παρά το αγεράκι το σάλευε ανάλαφρα, κελάηδαγε αμέριμνο ένα πουλί. Από το ράμφος του έσταζαν διάφανες τρίλλιες, στο ποτάμι που κύλαγε. Χαμογελούσε ο Ιησούς. Περιμένανε την μητέρα του να τους φέρει δυο δάχτυλα μαύρο ψωμί. Η ζωή είναι όμορφη.(...)
Είναι όμορφη η ζωή; Όπως κι αν είναι; Για όλους τους ανθρώπους; Μακάρι!!! Καλό Σαββατοκύριακο να έχεις!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι!!! Μια ευχή μέσα από την καρδιά μου. Μακάρι να μην γνωρίζαμε την θλίψη και την δυστυχία. Μακάρι να μπορούσαμε όλοι να ανοίγαμε την καρδιά μας και την ψυχή μας στον Χριστό και στην αγάπη του. Τότε η ζωή θα ήταν μόνο όμορφη. Όμως γελιόμαστε και παρασυρόμαστε από την ύλη και την αυταπάτη της ευτυχίας που αυτή προσφέρει και επιτρέπουμε να μας κυβερνούν άνθρωποι που είναι ταγμένοι να υπηρετούν τα υλικά αγαθά θυσιάζοντας ζωές και ψυχές στον βωμό της. Εγώ το ονομάζω ¨κακό¨ αυτό που μας κυβερνά. Ως πότε όμως? Ας αγαπήσουμε τους διπλανούς μας, λοιπόν κι ας προσφέρουμε αγάπη για να λάβουμε αγάπη. Κι όχι απαραίτητα από εκείνους στους οποίους προσφέραμε! Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους, με πολύ αισιοδοξία και πολύ αγάπη.
ΑπάντησηΔιαγραφή