Λένε για τα μοναχοπαίδια ότι δεν κοινωνικοποιούνται σωστά, δεν μαθαίνουν να μοιράζονται πράγματα, να συμβιβάζονται και να υποχωρούν, γίνονται κακομαθημένα και εγωιστές!
Και είναι πιο φυσιολογικό δηλαδή να έχεις καθημερινά μέσα στο σπίτι σου τον Γ Παγκόσμιο πόλεμο για μια κούκλα, ένα μπρελόκ κτλ; Δηλαδή το ξύλο και οι καβγάδες που συμβαίνουν ανάμεσα στα αδέρφια είναι υγιείς καταστάσεις και τα βοηθούν να κοινωνικοποιηθούν καλύτερα;
Ποιος ενήλικας συμβιβάζεται ή του αρέσει να μοιράζεται τα πράγματά του στην τελική;
Και ποιος είπε ότι τα παιδιά που έχουν αδέρφια δεν μπορούν να γίνουν εγωιστές και εγωκεντρικοί εφόσον στο τέλος ο ένας υποχωρεί και ο άλλος παίρνει αυτό που θέλει!
Άρα λοιπόν μούφα και οι θεωρίες!
Κι άντε εσύ να αφήσεις να λύσουν μόνα τους τις διαφορές τους! Πόσην ώρα θα αντέξεις τις τσιρίδες και θα μένεις αμέτοχη όταν βλέπεις ότι η κατάσταση κλιμακώνεται και οδηγείται σε αιματηρά επεισόδια;
Και πόσο ψύχραιμα μπορείς να διαχειριστείς την ίδια διένεξη από την 4η φορά και πέρα μέσα στην ίδια ημέρα;
Συμπέρασμα: Δικό σας. Περιμένω τις απόψεις σας σχετικά με το θέμα.
Και είναι πιο φυσιολογικό δηλαδή να έχεις καθημερινά μέσα στο σπίτι σου τον Γ Παγκόσμιο πόλεμο για μια κούκλα, ένα μπρελόκ κτλ; Δηλαδή το ξύλο και οι καβγάδες που συμβαίνουν ανάμεσα στα αδέρφια είναι υγιείς καταστάσεις και τα βοηθούν να κοινωνικοποιηθούν καλύτερα;
Ποιος ενήλικας συμβιβάζεται ή του αρέσει να μοιράζεται τα πράγματά του στην τελική;
Και ποιος είπε ότι τα παιδιά που έχουν αδέρφια δεν μπορούν να γίνουν εγωιστές και εγωκεντρικοί εφόσον στο τέλος ο ένας υποχωρεί και ο άλλος παίρνει αυτό που θέλει!
Άρα λοιπόν μούφα και οι θεωρίες!
Κι άντε εσύ να αφήσεις να λύσουν μόνα τους τις διαφορές τους! Πόσην ώρα θα αντέξεις τις τσιρίδες και θα μένεις αμέτοχη όταν βλέπεις ότι η κατάσταση κλιμακώνεται και οδηγείται σε αιματηρά επεισόδια;
Και πόσο ψύχραιμα μπορείς να διαχειριστείς την ίδια διένεξη από την 4η φορά και πέρα μέσα στην ίδια ημέρα;
Συμπέρασμα: Δικό σας. Περιμένω τις απόψεις σας σχετικά με το θέμα.
 |
| Τί να νιώθει άραγε το κοριτσάκι μου; |
Καλημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις απόλυτο δίκιο. Τα μοναχοπαίδια μια χαρά κοινωνικά είναι, ίσως και περισσότερο γιατί ο κόσμος περιστρέφεται διαρκώς γύρω από αυτά. Στα αδελφάκια καθημερινά πρέπει να κάνεις τον διαιτητή στις διαμάχες τους, όμως όταν μεγαλώνουν νιώθουν πιο όμορφα που έχουν κάποιον τόσο δικό τους δίπλα τους.
Καλό Σαββατοκύριακο!
Πραγματικά, στην ενήλικη ζωή όταν οι σχέσεις μεταξύ αδερφών είναι καθαρές από διαφορές που αφορούν τις περισσότερες φορές σε κληρονομικά ή οικονομικά θέματα, τότε είναι ευλογία να έχεις έναν αδερφό κοντά σου. Είμαι από τις τυχερές που με τον αδερφό μου είμαστε αγαπημένοι. Δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε. Όσο για την κοινωνικοποίηση και την διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών χωρίς αδέρφια, είναι καθαρά στο χέρι των γονιών και στο πως αυτοί θα χειριστούν την κατάσταση.
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για το σχόλιό σου.
Φιλιά.
Ελένη μου, στη ζωή συνήθως βρίσκεται πάντα ένας αδελφός ή μια αδελφή... όχι όμως εξ αίματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς τις περισσότερες φορές, τα λάθη των γονιών να δείχνουν εύνοια και περισσότερη στο ένα παιδί δημιουργεί προβλήματα στις σχέσεις των αδελφών.
Ο ένας γίνεται εγωϊστής και παρτάκιας και ο άλλος συρικνώνεται και βλέπει από μακριά το άδικο.
Είναι μοιραίο αυτό κάποτε να δημιουργήσει ρήξη στις σχέσεις.
Γι αυτό καταλήγω ότι αδελφός στη ζωή σίγουρα θα παρουσιαστεί για όλους μας τις περισσότερες φορές όμως αυτός δεν είναι μέσα απ' την οικογένεια.
Ακριβώς Φλώρα!
ΔιαγραφήΓια τις διαφορές ανάμεσα στα αδέρφια είναι οι γονείς που έχουν όλο το βάρος της ευθύνης. Γνωρίζω τέτοιες περιπτώσεις και πραγματικά είναι πολύ δυσάρεστο. Νομίζω όμως ότι το περισσότερο ¨κακό¨αν μου επιτραπεί η έκφραση, το παθαίνει το παιδί που που δέχεται την μεγαλύτερη προσοχή γιατί συνήθως συμβαίνει στην ενήλικη ζωή αυτοί οι άνθρωποι να καταλήγουν μοναχικοί και δύσκολοι χαρακτήρες. ΄Όσο για τα παιδιά που αδικούνται, όπως είπες, υπάρχουν εκεί έξω αδέρφια ανεξάρτητα από την εξ αίματος συγγένεια.
Σε ευχαριστώ για την επίσκεψη και το εύστοχο σχόλιό σου.
Σε φιλώ
καρδουλα μου εχεις τα χιλια δικια , εγω και ο καλος μου ειμαστε μοναχοπαιδια ευτυχως ευλογηθηκαμε να έχουμε τρια υπεροχα κοριτσακια που μας έχουν μαγεψει χαιρομαστε γιατι βιωνουν ολα όσα εμεις δεν βρισκαμε οταν έκλεινε η πορτα του σπιτιου , έχουνε έντονη προσωπικοτητα , εντονα κοινωνικη ζωή, και η σχεση τους ειναι απολυτα αρμονικη και ισοπποπημενη , ειμαι σιγουρη πια πως κανεις εμβολιμος δεν θα αλλαξει αυτη τη σταση ζωή τους σε φιλω
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου ζήσουν τα κοριτσάκια σου γλυκιά marilise. Είναι αλήθεια εντελώς άλλη εμπειρία τα 3 παιδιά από τα 2. Άλλες ισορροπίες, άλλες καταστάσεις. Κάτω από διαφορετικές συνθήκες, σίγουρα θα έκανα και 3ο παιδί γιατί παρά τις διαμάχες των παιδιών μου που είναι εντελώς φυσιολογικό να υπάρχουν, είναι τόσο αγαπημένα, όσο φαίνονται στην φωτογραφία. Στα δύσκολα, στηρίζει ο ένας τον άλλον και είναι τόσο υπέροχο και τρυφερό να το βλέπω! Λιώνει η ψυχή μου.
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για το όμορφα λόγια σου.
Σε φιλώ.
θεωρώ πως κάθε παιδί μπορεί να γίνει κακομαθημένο, είτε είναι είτε όχι μοναχοπαίδι! και επίσης πέρα από το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει μεγάλο ρόλο παίζει ο χαρακτήρας κάθε παιδιού! δεν είναι λίγα τα παραδείγματα αδερφιών που δε μοιάζουν καθόλου (η μέρα με τη νύχτα) και ας έχουν μεγαλώσει μέσα στο ίδιο περιβάλλον!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστά τα λες Εύη. Υπάρχουν παραδείγματα για κάθε περίπτωση. Άρα λοιπόν καλό θα ήταν να πάψουμε να καταφεύγουμε σε θεωρίες και γενικότητες περί της ανατροφής των παιδιών γιατί καμιά περίπτωση δεν είναι ίδια με την άλλη. Ακόμη και αδέρφια που έχουν μεγαλώσει στο ίδιο περιβάλλον είναι τελείως διαφορετικοί χαρακτήρες και εξελίσσονται διαφορετικά γιατί απλά αλλιώς είναι οι γονείς όταν έχουν ένα παιδί και ειδικά πρώτο παιδί κι αλλιώς όταν έρχονται τα επόμενα. Μπορεί να είναι ίδια η αγάπη, μα οι συνθήκες διαβίωσης, η υπομονή, ο διαθέσιμος χρόνος μεταβάλλονται καθημερινά, πόσο μάλλον από τον πρώτο τοκετό ως τον δεύτερο και πάει λέγοντας. Όλα αυτά θεωρώ πως είναι σημαντικοί παράμετροι για την διαμόρφωση της προσωπικότητας και φυσικά υπάρχει και η κληρονομικότητα όπως είπες.
ΑπάντησηΔιαγραφήThank you for passing by.
Φιλάκια